ساره

إنجزى إفتحى.
بلعت ريقها پخوف وفتحت الباب وفضلت واقفه فى مكانها...
حازممش هتقوليلى أدخل
مروه بإرتباكبس أنا مش متعوده إن فى راجل غير بابا يدخل البيت.
حازم بإبتسامهونعم التربيه.
مروه بضيقحضرتك بتتريق
حازم وهو بيحاول يكتم عصبيته أستغفر الله العظيم يابنتى أنا جاى أتكلم كلمتين وأمشى مش هعملك حاجه.
مروه بإرتباكإتفضل.
دخل الشقه وبدأ يبص على الجدران المتشققه والدهان المتساقط..وبعدها بصلها بإبتسامه...
مروه وهى بتدخل المطبخ حضرتك تقدر تتفضل على الكنبه.
حازم شكرا.
قعد على الكنبه و فضل مستنيها لحد مادخلت عليه بكوباية شاى..

حازم وهو بياخد منها الكوبايهشكرا.
مروه بإرتباك وهى بتقعد على الكنبه إللى جنبه وباصه فى الأرضأنا آسفه إنى دلقت القهوه على حضرتك النهارده صدقنى أنا ماقصدش وآسفه على الفنجان إللى إتكسر أنا مستعده أدفع تمنه.
حازمحصل خير مافيش مشكله.
مروه بإستفسارهو حضرتك مش بتشرب الشاى ليه
حازم بإبتسامه خفيفهعشان مش بحبه.
مروهأنا آسفه بس ده إللى موجود عندى.
حازمولا يهمك.
مروه بإستفسارهو حضرتك جاى ليه
حازم بتنهيده صعبه وهو مش بيبصلهاأنا آسف دى أول مره أمد إيدى على واحده ست بس ده مايمنعش برده إنك غلطتى لما ضربتينى بالقلم.
مروه بضيقوهو إللى إنت عملته ده تسميه إيه
حازم بضيق بقولك إيه أنا مش بحب جو الخناقات ده إفهمى الأول أنا أكتر حاجه بكرهها فى حياتى قلة النظام والهرجله بحب كل حاجه حواليا تكون منظمه ونضيفه إنتى ماشوفتيش نفسك كنتى عامله إزاى النهارده لابسه بلوزه باهته وزراير مش مظبوطه وجيبه مكرمشه إنتى فاكره نفسك رايحه القرافه بس تصدقى أنا لما شوفت بيتك إديتك عذرك.
إتكسرت من كلامه بدأت دموعها تنزل من عيونها ڠصب عنها..
حازم بإستيعاب مروه أنا..
مروه بحزن وهى بتقاطعه مش محتاج تعتذر حضرتك قلت إللى عندك تقدر تتفضل تمشى.
حازم پصدمه إنتى بتطردينى أنا
مروه بضيق أومال عايزنى أفرشلك الأرض ورد وإنت بتتريق على حياتى
حازم بتحذيرإعقلى كلامك وإتكلمى معايا كويس.
مروه بضيقولو متكلمتش كويس هتعمل إيه
حازم وهو بيحاول يتحكم فى غضبه يابنت الناس أنا كنت جاى أعتذرلك أنا مش فاهم إيه إللى خلانا نتخانق كده
مروه عشان إنت

بتشفق عليا وأنا أكتر حاجه بكرهها إن حد يشفق عليا زى مانت پتكره إن كل حاجه حواليك تبقى مش منظمه.
حازم بتنهيده صعبهخلاص أنا آسف.
مروه مافيش مشكله.
حازم وهو بيقوم من مكانهأشوفك بكره فى الشركه إن شاء الله.
مروهمعلش بس ممكن تستنى أنا شويه وراجعه.
حازمخدى راحتك.
دخلت أوضتها وبعد فتره بسيطه طلعتله وإدتله ورقه فى إيده..
حازم بإستفسارإيه ده
مروه دى إستقالتى خلصتها قبل ماحضرتك تخبط على الباب.
حازمهو إنتى لحقتى تشتغلى عشان تستقيلى
مروه بتنهيده مش مهم المهم إنك وفرت عليا المشوار بتاع بكره.
حازم بضيق مكتوم وهو بيقطع الورقهمافيش إستقاله.
مروه بإستفسارأنا نفسى أفهم حضرتك مش طايقنى ليه 
حازم بضيق إسألى نفسك بعد إذنك.
خرج من الشقه ورزع الباب وراه إتنفضت وهى فى مكانها وبدأت تسأل نفسها..ماله ده! متخلف ده ولا إيه لا ده شكله مچنون أو مريض نفسى ده فظيع بجد ربنا يستر.
أخدت نفس عميق ودخلت على أوضة باباها ومامتها عشان تنام...
كان قاعد فى عربيته بره شارع البيت وبيفتكر أول يوم شافها فيه....
فلاش باك من تسع سنين
كان ماشى بسرعه عشان متأخر على تامر فى الجامعه لحد ماخبط فيها بدون قصد...
حازمأنا آسف.
مروه من غير ماتبصله حصل خير.
كملت طريقها وهى باصه فى الأرض جه يتحرك داس على حاجه رفع رجله لقاه حلق أخده ومشى وراها لحد مادخلت قاعة المحاضرات ولسه كان هيدخل وراها تامر وقف فى طريقه...
تامرإيه يابنى رايح فين داخل عند سنه أولى ليه
حازم وهو بيبصلههاه
تامرإنت إتأخرت عليا ليه لازم أناقش رسالة الدكتوراه دلوقتى أومال فين الزفت إللى إسمه أيمن
حازم بتنهيده سيبك منه أنا إللى هكون معاك مبروك مقدما.
تامر بإبتسامهالله يبارك فيك يلا نروح القاعه إللى فى الدور التانى بسرعه.
حازميلا بينا.
بص بصه أخيره للقاعه إللى هى دخلتها وبعدها حط فردة الحلق فى جيبه ومشى ورا تامر...
نهاية الفلاش باك
حط إيده فى جيبه وخرج الحلق بتاعها إللى فضل وراها أربع سنين عشان يحاول يرجعهولها بس إحتفظ بيه فى الآخر..
حازم بحزن وهو بيبص للحلق إيه إللى حصلك يا حبيبتى إنتى ماكنتيش كده.